Je mag er zijn. Met al je mooie kanten. Met je vriendelijkheid, vrolijkheid, je harde werken en goede zorgen voor anderen.

Je mag er zijn.

Ook als je jezelf te zwaar vindt.
Als je verdrietig bent.
Als je boos of chagrijnig bent.
Als een project niet goed gaat.

Je bent al goed zoals je nu bent.

Mensen met eetbuien of overgewicht denken vaak dat ze pas OK zijn als ze aan allerlei voorwaarden voldoen:

mooi en slank zijn
aardig en vrolijk zijn
hard werken en goede resultaten behalen
een lieve, geduldige lieve moeder zijn.

Het zware zit erin dat het altijd moet. Dat je het gevoel hebt dat er iets mis met je is als je een keer boos of verdrietig bent. Dat je denkt dat je faalt als een project niet goed loopt. Dat je jezelf een slechte moeder vindt als je een keer je geduld verliest.
Altijd aardig zijn, altijd moeten presteren, geeft heel veel stress. En die stress zet zich om in…. Eetbuien.

Het Chocoa Festval 2020 belooft heerlijk decadent te worden. De plaatjes tonen stromende chocolade-fonteinen, prachtige bonbons en heerlijke proeverijen uit de hele wereld. We kunnen workshops volgen en gerenommeerde chocolademakers ontmoeten. Ik heb er zin in! Het belooft letterlijk en figuurlijk een heerlijke dag te worden.

Ik heb besloten dat ik, met alle verleidingen, volop ga genieten. Ik alles proeven wat ik wil, zonder te overeten.

Ja, dat kan echt.

En het tegenstrijdige is: dat kan juist omdat ik volop ga genieten. En omdat ik intuïtief ga eten. Want ik ga vertrouwen op mijn lichaam.    

De zomervakantie is weer voorbij. Tijd om de vakantiekilo’s kwijt te raken. We worden weer overspoeld door dieetadviezen die allemaal fantastische resultaten beloven. 10 kilo in 10 weken, koolhydraatvrij, en de nieuwste hype: intermittent fasting.

En werkt het?

Ja…
Nou ja…. eventjes.
Onderzoek toont keer op keer aan dat een dieet niet werkt om blijvend af te vallen. Sterker nog, veel lijners zijn een paar maanden na afloop zwaarder dan voor het dieet.

Hoe komt dat?

Over het algemeen moeten we ons erg aanpassen aan een dieet. We gaan andere producten eten, opeens dubbel koken omdat de kinderen het niet lusten en vaak is er in het dieet geen ruimte voor feestjes of etentjes. Een dieet vraagt dus veel inspanning.

Ben jij een emotie-eter? Dan is dit vast heel herkenbaar:  
Je bent vriendelijk en hartelijk. Je hebt veel aandacht voor anderen. Je werkt hard en bent loyaal naar je werkgever. Je huishouden is aardig op orde, hoewel je zelf vindt dat het beter kan. Je zorgt goed voor je kinderen. En voor je partner, je ouders, je vrienden en vriendinnen.

Kortom: niemand komt iets te kort. Je omarmt de hele wereld. 

Of…. Ik mis nog iemand.

Moeilijk om voor jezelf te zorgen

Want zo goed als je voor anderen zorgt, zo moeilijk vind je het om voor je eigen behoeften te zorgen. Hoezo ben jij belangrijk? Hoezo kun jij je partner vragen om een avond voor de kinderen te zorgen zodat jij iets leuks kunt doen? Hoezo kun jij tegen je werkgever zeggen dat je nu géén ruimte hebt voor die extra klus? Hoezo kun je de boel de boel te laten en lekker in het zonnetje zitten?

Kerst is in onze maatschappij een feest van lekker en veel eten. Overvloedige diners, kerststol, lekkere kaasjes bij de borrel, heerlijke desserts. Het is dus niet zo vreemd dat het merendeel van de mensen zich zorgen maakt over kerst. Hoe ga je met die overvloed om?

Liesbeth kijkt me onzeker aan. Ze heeft net een week een eetdagboek bijgehouden en vandaag bespreken we hoe ze haar eetpatroon aan kan passen.

Ik voel haar spanning. Ze heeft al een aantal lijnpogingen gedaan, en heeft deze niet volgehouden. En nu verwacht ze van mij opnieuw vermaningen, beperkingen en vervelende regels.

En dat terwijl ze helemaal geen strenge regels nodig heeft.

Met het eetdagboek heeft ze zelf al ontdekt hoe ze aantal vette producten kan vervangen door andere. En dat vindt ze helemaal niet erg. Want die producten vindt ze ook lekker, dus die andere keuze wil ze best maken. 

Ken je dat? Dat je op 1 januari op dieet gaat? Net als vorig jaar, het jaar daarvoor en de tien jaar daarvoor? Dat een dieet voor jou een steeds terugkerend ritueel is? En dat het je elke keer weer niet lukt om dat geworstel met je gewicht achter je te laten?

Eetbuien en emotie-eten. Steeds opnieuw heel veel snoepen terwijl je dat niet wilt. En je je steeds weer voorneemt het niet meer te doen. Wat gebeurt er dan toch?  
Waarschijnlijk vind je het moeilijk om deze vraag te beantwoorden. Het is iets vaags… Een spanning, een onrust… Maar waar het nu precies om gaat?

Hoeveel diëten kan een mens volgen? Hoeveel diëten heb jij wel niet gedaan? En als je terugkijkt… Was het het waard? 

Diëten zijn moeilijk vol te houden. Hoe strenger het dieet, hoe sneller je terugvalt. Dit is één van de redenen waarom ik pleit voor aanpassing van je eigen eetpatroon. Dit ligt dichter bij jezelf, waardoor een terugval minder nodig is. Toch kan het ook dan gebeuren dat je een keer uit de bocht vliegt. Een feestje, etentje, of een keer crashen na een rotdag.

Ik zit in een espressobar en besluit mezelf te trakteren op een chocoladegebakje. Hij is heerlijk! Hij heeft verschillende laagjes en er zit een dikke quenelle van pure chocolademousse bovenop. Ik geniet. Maar hij is veel machtiger dan ik had gedacht. Ik merk dat ik wens dat ik hem met iemand kon delen. Pas daarna realiseer ik me dat ik ook een deel kan laten staan. Raar is dat. Nu ben ik al zo lang met bewust eten bezig, en dan kost het me toch even om op het idee te komen. 

…. En toen heb ik die zak snoep leeggegeten. Schuldbewust kijkt ze me aan. Ze verwacht dat ik haar op d’r kop zal geven. Ik heb met haar te doen. Ik zie een beeld voor me waarbij ze zichzelf met de mattenklopper geeft: “Fout, fout, fout! Je hebt weer gesnoept. Dat zou je toch niet meer doen?” Ze is niet de enige; bijna al mijn klanten hebben zo’n stem. Ik voel niet de minste aandrang om haar inderdaad op d’r kop te geven en die stem te versterken.

Sanne ziet nu al tegen de feestdagen op. “Het lukt me nooit om af te vallen.” Waarschijnlijk heeft ze hier gelijk in. Sterker: ik hoop dat ze gelijk heeft. Want voor mij staan de feestdagen in het teken van ontmoeten en genieten. Lekker eten hoort daarbij. De lekkernijen en gezelligheid nodigen uit om te eten. Het is heel normaal dat je dan een beetje aankomt.

‘Eet een appel in plaats van een gevulde koek.’ Joke wist dit heel goed. En wilde het ook graag, want ze had last van haar overgewicht. Toch lukte het haar niet. Haar zwakke plek was een muffin. Wanneer ze een muffin zag, liep het water haar in de mond. “Nee, niet doen! Je bent op dieet.” klonk er in haar hoofd. Manmoedig richtte ze haar aandacht op iets anders. Maar het is zo lekker…. De gedachte aan die heerlijke muffin kwam steeds weer naar boven. Hoe harder ze hem wegdrukte, hoe harder hij terugkwam. Na een half uur hield ze het niet meer, en at ze de muffin.

Swap it is een milde methode om je eetpatroon aan te passen. Je verandert je eetpatroon in kleine stapjes, zodat je de nieuwe gewoonten goedvast kunt houden. Het is dus heel anders (en prettiger) dan de rigoureuzediëten waarbij je je hele eetpatroon om moet gooien. Bij deze diëten vragen we te veel van onszelf, waardoor we al snel in de oude gewoontes terugvallen.

Vaak starten we een dieet met de gedachte: 'de komende tijd helemaal geen snoep, snacks en vet'. Om dit te bereiken, vertrouwen we vaak op onze wilskracht. We zijn immers geen doetjes, en als we het slechte spul niet willen, dan nemen we het ook niet.