Alles-of-niets.
OF je bent streng op dieet.
Of alles is toegestaan.
Ik zie dit patroon bij heel veel nieuwe cliënten.
Het gevolg van ‘alles-of-niets’ is dat je óf eetbuien hebt, óf jojot.
Als je eetbuien hebt, eet je overdag heel gezond, maar kun je dat ’s avonds niet volhouden.
En als jojo-er ben je óf streng op dieet en val je goed af. Of je bent niet op dieet en je komt snel aan.
Het achterliggend mechanisme is hetzelfde: of je eet ultragezond, of je slaat door in ongezond. Alles of niets.
Het is zo verleidelijk. Voor de jaarwisseling bedenken dat je vanaf 1 januari écht gezond gaat eten. En ‘even’ 10 kilo afvalt.
Het is bijna 1 januari. De dag van de goede voornemens: 'Nu ga ik echt afvallen!' Of: 'nu stop ik echt met snoepen.'
De zomervakantie is weer voorbij. Tijd om de vakantiekilo’s kwijt te raken. We worden weer overspoeld door dieetadviezen die allemaal fantastische resultaten beloven. 10 kilo in 10 weken, koolhydraatvrij, en de nieuwste hype: intermittent fasting.

Afvallen kun je leren? Wat is dat voor vreemde stelling? Afvallen moet je toch gewoon doen? Gewoon minder snoepen. Gewoon alle extra’s laten staan en gezonder eten. Dat weten we al lang. Gewoon doen, niet zeuren.





Jaarlijks ondernemen vele Nederlander pogingen om af te vallen. In de praktijk slaagt slechts een klein deel om een blijvend lager gewicht te bereiken. Hoe komt het toch dat zoveel diëten mislukken?