De zomervakantie is weer voorbij. Tijd om de vakantiekilo’s kwijt te raken. We worden weer overspoeld door dieetadviezen die allemaal fantastische resultaten beloven. 10 kilo in 10 weken, koolhydraatvrij, en de nieuwste hype: intermittent fasting.

En werkt het?

Ja…
Nou ja…. eventjes.
Onderzoek toont keer op keer aan dat een dieet niet werkt om blijvend af te vallen. Sterker nog, veel lijners zijn een paar maanden na afloop zwaarder dan voor het dieet.

Hoe komt dat?

Over het algemeen moeten we ons erg aanpassen aan een dieet. We gaan andere producten eten, opeens dubbel koken omdat de kinderen het niet lusten en vaak is er in het dieet geen ruimte voor feestjes of etentjes. Een dieet vraagt dus veel inspanning.

Ik wil een paar kilo afvallen. De laatste tijd zijn er langzaam wat kilo’s bij geslopen, en ik ben het zat. Na een paar maanden met ‘eigenlijk moet ik’ en ‘morgen ga ik’ ben ik nu daadwerkelijk aan de slag. Niet met een crashdieet, maar door vaker verstandige keuzes te maken.

Mijn lichaam protesteert

En hoewel ik niet crash, merk ik hoe mijn lichaam protesteert. Gisteren heb ik wat minder dan normaal gegeten, maar wel veel bewogen. Al met al had ik best veel calorieën verbrand. ’s Avonds rammelde ik van de honger, en stond ik mezelf wat extra’s toe. Het grootste hongergevoel verdween en ik was tevreden.

’s Morgens werd ik hongerig wakker. “Geen nood. Ik ga zo ontbijten.” Tot mijn verbazing had ik na mijn normale ontbijt (voor mij fruit, muesli en yoghurt) nog steeds honger. Die had ik niet verwacht! Ik wist dat ik nu niet moest toegeven aan mijn behoefte om meer te eten. Dan zou ik de winst van gisteren er vandaag weer aan eten. En dat wil ik niet! 

Liesbeth kijkt me onzeker aan. Ze heeft net een week een eetdagboek bijgehouden en vandaag bespreken we hoe ze haar eetpatroon aan kan passen.

Ik voel haar spanning. Ze heeft al een aantal lijnpogingen gedaan, en heeft deze niet volgehouden. En nu verwacht ze van mij opnieuw vermaningen, beperkingen en vervelende regels.

En dat terwijl ze helemaal geen strenge regels nodig heeft.

Met het eetdagboek heeft ze zelf al ontdekt hoe ze aantal vette producten kan vervangen door andere. En dat vindt ze helemaal niet erg. Want die producten vindt ze ook lekker, dus die andere keuze wil ze best maken. 

Hoeveel diëten kan een mens volgen? Hoeveel diëten heb jij wel niet gedaan? En als je terugkijkt… Was het het waard? 

Vorig jaar publiceerde ik vlak voor Oud en Nieuw een blog waarin ik adviseerde om op 1 januari NIET op dieet te gaan. Tijdens een lekkere Nieuwjaarwandeling mijmerde ik er nog even over het begrip goede voornemens. Ik bedacht me dat het eigenlijk een heel vreemd fenomeen is. We besluiten om af te vallen, meer te sporten of minder hard te werken omdat het een bepaalde datum (Nieuwjaar) is. Wat een rare aanleiding is dat eigenlijk…

Afgelopen zondag keek ik Obese. Tatjana is prachtig afgevallen, haar zelfvertrouwen is gestegen en ze heeft geleerd haar emoties te uiten in plaats van weg te eten. Fantastische resultaten! Ik schrok echter van een stelling van de programma-makers: “Nu Tatjana is afgevallen, kan ze haar persoonlijke doelen realiseren.” Eigenlijk zeiden ze hier dat persoonlijke doelen pas behaald kunnen worden als je slank bent. Zolang je een pondje te zwaar bent, kun je je doelen blijkbaar niet bereiken en kun je niet gelukkig in het leven staan.