Stel je eens voor. Wat als die lekkere trek er niet was. Wat als die stem die steeds zegt: ‘Er is nog chocolade....’ er niet zou zijn. Als die stem niet luider zou worden als je hem probeert te negeren: ‘Ik moet chocolade! Nu!’ of ‘Ik verdraag deze onrust niet. Ik kan dit echt niet. Ik moet nu....’
Hoe zou het zijn als die stem er niet meer was? Als je die eeuwige strijd niet aan hoeft te gaan. Dat je gewoon, zonder moeite, een appel neemt in plaats van chocolade. Hoe heerlijk is dat?